عوامل ساختاری و فرهنگی مؤثر بر استقرار نظام یادگیری الکترونیک (مورد مطالعه: واحدهای دانشگاه پیام نور استان تهران)

 هدف: با شروع عصر دانش‌محور، لزوم بهره‌مندی از روشهای نوین در حوزۀ آموزش و یادگیری، افزایش دوچندان یافته و بر این اساس، نظام یادگیری الکترونیک در کانون توجه بسیاری از مراکز آموزشی قرار گرفته است. موفقیت در استقرار این نظام آموزشی به عوامل متعددی بستگی دارد. هدف از نگارش این مقاله، تعیین عوامل فرهنگی و ساختاری مؤثر بر استقرار نظام یادگیری الکترونیک بود. روش: روش پژوهش، مطالعۀ توصیفی- پیمایشی روی 170 پرسشنامۀ جمع‏آوری شده از بین اساتید، کارکنان و دانشجویان واحدهای دانشگاه پیام نور استان تهران است. یافته‌ها: پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ(927/0) که برای عوامل ساختاری 895/0، برای عوامل فرهنگی 887/0 و برای یادگیری الکترونیک 901/0 بود، تأیید شده است. برای آزمون فرضیه‌ها از مدل‏سازی معادلات ساختاری و نرم‏افزار آموس21 استفاده شد. نتیجه‏گیری: عوامل ساختاری از قبیل فرایند آموزش، حمایتهای مدیران ارشد و پشتیبانی‌های مالی و زیرساختهای فرهنگی، از جمله پذیرش ایده‌های نو، فرهنگ یادگیرندگی و نگرش به یادگیری الکترونیک، تأثیر بالایی برای استقرار نظام یادگیری الکترونیک دارند.